Ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Αττικής (ΟΣΑ) επισημαίνει ότι υπάρχουν πολλοί παράνομοι χώροι που διαφημίζουν παραπλανώντας το κοινό για την παροχή υπηρεσιών λεύκανσης δοντιών
Αμιγώς ιατρική - και όχι κοσμητική- πράξη αποτελεί η λεύκανση δοντιών, γεγονός που συνεπάγεται ότι πρέπει να διενεργείται από οδοντίατρο και σε οδοντιατρείο, επισημαίνει το Σώμα Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ) σε έκθεσή του, με αποδέκτες το υπουργείο Υγείας, την Περιφέρεια Αττικής και την Εισαγγελία Αθηνών.
Η έκθεση των Επιθεωρητών συντάχθηκε μετά από έλεγχο σε επιχείρηση που παρέχει υπηρεσίες λεύκανσης δοντιών εκτός οδοντιατρείου. Ωστόσο, όπως αναφέρει ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Αττικής (ΟΣΑ) το θέμα δεν αφορά μόνο την επιχείρηση που ελέγχθηκε, καθώς υπάρχουν πολλοί –και πληθαίνουν- παράνομοι χώροι που διαφημίζουν παραπλανώντας το κοινό για την παροχή υπηρεσιών λεύκανσης δοντιών.
«Η λεύκανση των δοντιών είναι οδοντιατρική πράξη και πρέπει να διενεργείται από οδοντίατρο και σε χώρο που έχει άδεια λειτουργίας οδοντιατρείου» τονίζει ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Αττικής, και ζητεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες να λάβουν τα δέοντα μέτρα.
Οι Επιθεωρητές στην έκθεσή τους τονίζουν ότι πρόκειται για αντιποίηση οδοντιατρικού επαγγέλματος και αναφέρουν τους κινδύνους που απειλούν τους πολίτες-θύματα της παραπλανητικής διαφήμισης. Ειδικότερα, αναφέρουν: α)ενδεχόμενες αλλεργικές αντιδράσεις και γενικότερα παρενέργειες-ανεπιθύμητες ενέργειες των σκευασμάτων λεύκανσης που ανήκουν στα καλλυντικά προϊόντα. β)ενδεχόμενες βλάβες από τη χρήση των λυχνιών λεύκανσης στα δόντια, τη στοματική κοιλότητα και την περιστοματική περιοχή (νέκρωση δοντιών, εγκαύματα).γ)κινδύνους διασποράς λοιμώξεων στα πρόσωπα-πελάτες, δεδομένου πως οι μέθοδοι απολύμανσης πραγματοποιούνται από εργαζόμενους χωρίς την απαιτούμενη άδεια ασκήσεως επαγγέλματος-επιστημονική εκπαίδευση σε θέματα αποστείρωσης, και εφαρμόζονται σε χώρους με εξοπλισμό που δεν πληροί τους όρους και τις προϋποθέσεις λειτουργίας οδοντιατρείου.
Παράλληλα με την προαναφερόμενη αναφορά – καταγγελία του, ο ΟΣΑ θέτει επίσης ζήτημα νομιμότητας της πώλησης και χρήσης σε τρίτους, των λευκαντικών υλικών που δεν ανήκουν στα προϊόντα που μπορούν να κυκλοφορήσουν ευρέως, αφού δεν ανήκουν στα ευρείας κυκλοφορίας καλλυντικά προϊόντα.